- peyvəst(ə)
- f. 1) daima, daimi; 2) birləşdirilmiş; 3) bitişik, bir-birinə keçirilmiş; 4) çatma (qaş haqqında)
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
peyvəst(ə)
Look at other dictionaries:
peyvənd — is. <fars.> 1. k. t. Müəyyən xüsusiyyət vermək üçün bir bitki gözcük və ya saplağının başqa bitkiyə calanması; qələm, calaq. Peyvənd etmək (vurmaq) – qələm etmək, calamaq. Vurduq ağaclara biz peyvənd, calaq. M. S.. 2. tib. Hər hansı bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyvəstə — is. <fars.> klas. Daim, həmişə, müttəsil. Peyvəstə bizə yetər bəlası; Novfəl qəzəbindən et qiyası. F.. Çox çəkir hicrini Vaqifi xəstə; Leylü nahar, şamü səhər peyvəstə. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyvəndləmə — «Peyvəndləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyvəndləmək — f. 1. Peyvənd etmək, calaq etmək, qələm etmək. Alma ağacını peyvəndləmək. 2. Peyvənd vurmaq, peyvənd etmək. Qripə qarşı peyvəndləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyvənd — f. 1) bitişik, bitişmə; 2) calaq növü; 3) əlaqə, bağlılıq; 4) yoluxucu xəstəliklərə qarşı bədənə vaksin yeritmə və həmin əməliyyatın özü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
calaq — is. 1. bot. Bir bitkinin başqa bitki ilə calaqlanma nəticəsində inkişaf etmiş hissəsi; peyvənd, qələm. Calaq yaxşı tutub. // Calaq edilmiş, calaq nəticəsində alınmış. Calaq gilas. – Calaq almalar, peyvənd armudlar, şumal gilaslar, qoşa düyüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyvas — (Meğri, Şərur, Zəngilan) peyvənd, calaqlanmış. – Bırda peyvas ərix’ləri verillər zavoda (Meğri); – Əriy ağacını alçıya peyvas eləməy olar (Şərur) ◊ Peyvas vırmax (Şərur, Zəngilan) – peyvənd eləmək. – Bu tut peyvasdı, özüm peyvas vırmışam; –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aşılamaq — f. 1. tib. Bir xəstəliyin qabağını almaq, ya başlanmış xəstəliyi sağaltmaq üçün bədənə aşı maddəsi yeritmək, aşı vurmaq, peyvənd etmək. Uşaqları çiçəyə qarşı aşılamaq. Mal qaranı aşılamaq. 2. k. t. Cır ağacı peyvənd etmək, qələm etmək, calamaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
calanmaq — f. 1. Calaq edilmək, peyvənd edilmək, qələm edilmək. Calanmış (f. sif.) ağac. // Yaxşı tutmaq (peyvənd, qələm). Qələm yaxşı calanmışdır. 2. məc. Bağlanmaq, rəbt olmaq. Yenə gün calanır; Ötən günlərə; Mən sənə yaxınam; Sən mənə uzaq. N. Xəzri.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
